|
Ο Αργύρης Αντωνίου του Αντρέα και της Κατερίνας γεννήθηκε στις 19 του Απρίλη 1947 στην Καρίτσα. Προέρχεται από οικογένεια, μητέρα και πατέρα, μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που υπέφεραν, ταλαιπωρήθηκαν και τελικά κι οι δυο θυσίασαν την ίδια τη ζωή τους για τα ιδανικά της ανθρωπότητας.
Ορφανός από 6 μηνών, ο μικρός Αργύρης μεγάλωσε στα χέρια του παππού Γιάννη και της γιαγιάς Ελένης Αντωνίου. Τα ξένοιαστα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Καρίτσα, στο σκολειό και στα χωράφια. Στα εφηβικά του χρόνια κατάλαβε ότι θα ήταν δύσκολα γι αυτόν να βγάλει το ψωμί του στο χωριό. Γι αυτό με χαρά ο 18χρόνος Αργύρης δέχτηκε πρόσκληση του μπάρμπα Βαγγέλη Αντωνίου να πάρει κι αυτός το δρόμο για την ξενιτιά. Έτσι το Δεκέμβρη του 1965 είπε αντίο στην χιονισμένη Καρίτσα του Πάρνωνα για να χαιρετήσει την ηλιοκαμένη Αδελαΐδα της Νότιας Αυστραλίας.
«Όταν ήρθα στην Αυστραλία», λέει ο Αργύρης, «έμεινα στου μπάρμπα Βαγγέλη στο 35 Lily Street στο Goodwood. Παρά την ψηλή θερμοκρασία μετά από τρις μέρες πήγα στην πρώτη μου δουλειά να μαζεύω κεράσια στις λοφοπλαγιές της Αδελαΐδας. Κανά δυο μήνες αργότερα πήγα έξω μακριά στον τρύγο.»
Στην συνέχεια τον περίμεναν σκληρές δουλειές σε διάφορα χυτήρια, «εκεί που λιώνουν το σίδερο», όπως στο John Shearer, στο Perry Engineering και στο Bradford Kendall. Νεαρός και ανήσυχος πέρασε μικρά διαστήματα και σε άλλα εργοστάσια σαν την πολυεθνική εταιρία Chrysler, εκεί που φτιάχνουν αυτοκίνητα, και το Rubber Mills, εκεί που αλέθουν το λάστιχο. Και στις οικοδομές ακόμη δούλεψε.
Στις 21 του Μάρτη 1969 παντρεύτηκε τη Ρενάτα, το γένος Μπέηκερ, από το Σολτέρ της Γερμανίας και απόχτησαν τρία παιδιά: την Κατερίνα (1969), τον Αντρέα (1973) και την Ελένη (1987).
Αγροτόπαιδο από την Καρίτσα ο Αργύρης προτιμούσε την ύπαιθρο και τις αγροτικές δουλειές. Έτσι με τη γυναίκα του έφυγαν από την Αδελαΐδα για να εγκατασταθούν στην αγροτική κωμόπολη Λόξτον όπου έμειναν εννιά χρόνια. Επέστρεψαν ξανά στη Αδελαΐδα για δυο χρόνια (1979 -80) αλλά η ύπαιθρο πάλι τους τράβηξε στην Penola όπου το 1981 άνοιξαν παντοπωλείο. Έξι χρόνια αργότερα, το 1987, στην ίδια περιοχή αγόρασαν μεγάλο ελαιώνα με 1600 ρίζες ελιές, 500 κερασιές και 300 λεμονιές. Είναι ένα κτήμα σε ένα πανέμορφο σημείο της περιφέρειας με θέα που πραγματικά μαγεύει κάθε επισκέπτη. Ο Αργύρης του έδωσε το όνομα Karitsa Estate (Κτήμα Καρίτσας) έτσι για να θυμίζει στα παιδιά του τις Καριτσιώτικες ρίζες τις οικογένειας.
Συχνά διηγείται στα παιδιά αυτά που έχει μάθει για τη μάνα και τον πατέρα που αυτός ποτέ δε γνώρισε. «Ο πατέρας μου,» λέει κάνοντας τα αστεία που τον ξεχωρίζουν, «ήταν καλαϊτζής, καραγκιοζοπαίχτης και φαντάζομαι καλαμπουρτζής!» Και σαν διασκεδαστής που θέλει να είναι, ρωτάει ρητορικά, «Το αχλάδι κάτω από πού θα πέσει;»
Στις ελεύθερες ώρες ο Αργύρης αγαπάει το κυνήγι. Αγαπάει ακόμα τις παρέες και προσπαθεί να κατεβαίνει στην πόλη να ανταμώνεται με δικούς και φίλους στις εκδηλώσεις της Αδελφότητας Καριτσιωτών και του Λακωνικού Συλλόγου.
|
|
