|
Ο Γιάννης Αντωνίου του Γιώργη και της Παναγιώτας γεννήθηκε στην Καρίτσα το 1943, εποχή που το χωριό και η πατρίδα πέρναγε σκληρή δοκιμασία κάτω από τη γερμανό-ιταλική κατοχή.
Ευτυχώς όμως, μέχρι που να πάει στο σκολειό η πατρίδα είχε απελευθερωθεί και ξεπεράσει την πίκρα του εμφύλιου σπαραγμού. Έτσι ο Γιάννης θυμάται τις πιο όμορφες αναμνήσεις από τα ξένοιαστα παιδικά του χρόνια στο χωριό. Πολύτιμες αναμνήσεις για το Γιάννη είναί να βοηθάει τον πατέρα του στο όργωμα ή στο θέρισμα στα χωράφια, ή στη «φυσούρα» στο μοναδικό σιδεράδικο της Καρίτσας.
Το 1963, στα 20 του χρόνια, ο Γιάννης πήρε κι αυτός το δρόμο της ξενιτιάς μετά από πρόσκληση της αδερφής του Κατίνας που είχε έρθει το 1972 και ήδη παντρευτεί το χωριανό Παναγιώτη Σταυριανό. Από τον καιρό εκείνο ο Γιάννης κατοικεί αδιάκοπα στο προάστιο Goodwood της Αδελαΐδας.
Το 1966 ο Γιάννης παντρεύτηκε την κοντοχωριανή Ερμιόνη Χρηστάκου από τη Γράμμουσα και αποχτήσανε δύο κόρες, την Παναγιώτα (1967) και την Αντιγόνη (1972).
Στην Αυστραλία ο Γιάννης δε συνάντησε σοβαρές δυσκολίες. Η πρώτη του δουλειά, μόλις ξεμπαρκάρισε, ήτανε στο δίκτυο ύδρευσης της Αδελαΐδας μαζί με τον αείμνηστο Γιάννη Καπετάνο, άνδρα της χωριανής Θοδωρούλας, κόρης του Γιώργη Μαλαβάζου. Ο Γιάννης θυμάται το πρώτο φάκελο πληρωμής είχε 11 λίρες και 8 σελίνια. Μετά πήγε σε ένα χυτήριο στο Kilburn και κατόπιν σε ένα επιπλοποιείο πριν πιάσει δουλειά στους μύλους λάστιχου Rubber Mills.
Το 1972 επιχειρηματικό δαιμόνιο τον τράβηξε συνέταιρο με τον αδερφό του, Τάσο, σε ψαράδικο στο North Adelaide και το 1978 πάλι με τον Τάσο σε μανάβικο στη κεντρική λαχαναγορά της πόλης. Η τελευταία επιχείρηση των αδελφών Αντωνίου ήτανε σνακ μπαρ.
Ο Γιάννης τώρα απολαμβάνει την ξένοιαστη ζωή του συνταξιούχου και παίζει ενεργό ρόλο στο διοικητικό συμβούλιο της Αδελφότητας Καριτσιωτών όπου για αρκετά χρόνια εκτέλεσε τα καθήκοντα του αντιπροέδρου.
|
|
